Me-mento, Her-inner-en

 

Iemand een (nieuwe) plaats geven in ons hart, in onze gedachten.
Eerst doen herinneringen pijn omdat ze ons confronteren met het gemis.
We missen zoveel, omdat er zoveel is geweest.
Toch kunnen herinneringen na verloop van tijd een kostbare schat vormen die we de rest van ons leven kunnen meedragen. Dankbare herinneringen zijn iets om op terug te vallen, we putten er kracht uit om verder te gaan.
We halen er troost uit.
Verbonden blijven gebeurt door te herinneren en te gedenken.
Gedenken kan ons dus helpen om verder te gaan, om een richting te kiezen bij het verder te gaan. 
Maar soms heb je hierbij hulp nodig, dan lukt het je even niet om dit alleen te doen. Dan kan professionele ondersteuning en begeleiding wenselijk zijn. 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                     "Dood ben ik pas, als je me bent vergeten" 
 (Bram Vermeulen)